Η απόδοση του στοιχήματος υπέρ του Djokovic για νικητή στον τελικό τένις του US Open έπεσε από 1.68 στο 1.58 κατά τη διάρκεια της μέρας διαψεύδοντας το σκεπτικό μου, που με οδήγησε να μη στοιχηματίσω στον αγώνα εξαρχής. Κάνοντας την ίδια παραδοχή που έκανα στο προηγούμενο άρθρο περί market efficiency, η θεωρητικά πραγματική πιθανότητα του Djokovic να κατακτήσει το τουρνουά τένις ήταν 63.3% (που προκύπτει από την απόδοση 1.58), ορίζοντας έτσι ως value bet ένα υπέρ/back στοίχημα στον Σέρβο τενίστα αρκετές ώρες πριν την έναρξη της αναμέτρησης. Πέρα όμως από τη φανερή προτίμηση των παικτών στον Novak Djokovic και την πτωτική πορεία που ακολούθησε η απόδοση του στοιχήματός του, αξιοσημείωτα είναι τα μεγέθη των στοιχημάτων που τοποθετήθηκαν με το μεγαλύτερο να εκτιμάται στα €300,000! Τελικά, το «έξυπνο χρήμα» δεν αδιαφόρησε για τον τελικό του τένις όπως έγραψα νωρίτερα, απλώς καθυστέρησε να «μιλήσει»!
Ο τζίρος που έγινε στον Rafael Nadal στο μεταξύ ήταν σαφώς υποδεέστερος με το μεγαλύτερο ποντάρισμα σχεδόν να αγγίζει τα €40,000. Η αναλογία του τζίρου που στοιχηματίστηκε στον τελικό του US Open ήταν 5-1 υπέρ του Djokovic, ενώ φυσικά η απόδοση του Nadal σκαρφάλωσε στο 2.74 από 2.50 που ήταν αρχικά τις πρωινές ώρες. Όλα αυτά πριν την έναρξη του αγώνα, η οποία έχει αποτυπωθεί και στα δύο γραφήματα των αποδόσεων με την αύξηση της μεταβλητότητας της απόδοσης. Αυτή τη στιγμή ο αγώνας ήδη μετράει 40 λεπτά με τον Nadal να προηγείται.
Εάν γνωρίζαμε εξαρχής ή ήμασταν σε θέση να προβλέψουμε πως οι αποδόσεις θα μεταβληθούν κατά αυτόν τον τρόπο, αυτό που έπρεπε να κάνουμε ήταν να παίξουμε υπέρ στον Djokovic και κατά στον Nadal. Εφόσον κάναμε την παραδοχή πως η τελική απόδοση λίγα λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα αποτελεί και την πραγματική πιθανότητα, θα έπρεπε να κλείσουμε το trade μας, ώστε να έχουμε τη μικρότερη δυνατή διακύμανση του κεφαλαίου μας μακροχρόνια. Όμως εάν δεν είμαστε traders και προτιμάμε το κανονικό στοίχημα, ποντάροντας στο 1.68 του Djokovic θα μας απέφερε 6.3% (=1.68/1.58) κέρδος σε βάθος χρόνου. Με άλλα λόγια το value που περιείχε το στοίχημα όσων στοιχημάτισαν υπέρ του εκτιμάται στο 6.3% σύμφωνα πάντα με τις παραπάνω παραδοχές. Ωστόσο αξίζει να διαβάσει κανείς για το value trading σε αυτό το σημείο, έννοια την οποία τη συνάντησα τελευταία σε διάφορα βιβλία περί χρηματιστηρίων με την ονομασία value investing.
Κλείνοντας, δεν αποκλείεται ο τελικός τένις του US Open να υπήρξε απόδειξη της τάσης των παικτών να εμπιστεύονται τα χρήματά τους στο φαβορί, πιέζοντας κατά αυτόν τον τρόπο την απόδοση σε χαμηλότερα επίπεδα. Αυτό το bias, η τάση δηλαδή να στοιχηματίζονται περισσότερα χρήματα από ό,τι προβλέπεται στο φαβορί, ενδεχομένως να οδήγησε σε στρέβλωση της απόδοσης από την πραγματική πιθανότητα, η οποία βρισκόταν στο 1.68. Αυτό σημαίνει πως το «έξυπνο χρήμα» στοιχημάτιζε κατά του Djokovic όσο έπεφτε η απόδοση, εκμεταλλευόμενο το value που δινόταν πλέον στο lay. Παρόλα αυτά αμφιβάλλω πως το «έξυπνο χρήμα» διαφέρει από το «βαρύ χρήμα». Κι όταν βλέπω μεγάλα ταιριασμένα στοιχήματα με ταυτόχρονη μεταβολή της απόδοσης, δεν έχω καμία αμφιβολία για τι είδους χρήμα τοποθετείται στην αγορά.
