Δυστυχώς η ελληνική κοινωνία θα χρειαστεί πολλά χρόνια μέχρι να αποδεχθεί και να αναγνωρίσει την ύπαρξη και αξία των επιτυχημένων παικτών πόκερ αλλά και τζόγου γενικότερα. Είναι ένα λεπτό θέμα καθώς οι περισσότεροι έχουν συνδυάσει την τράπουλα, τα χαρτιά και κατ’ επέκταση το πόκερ με οικονομική καταστροφή, οικογενειακή δυστυχία ακόμα και κοινωνική εξαθλίωση οδηγώντας σε αυτοκτονίες και εξαφανίσεις φίλων και γνωστών σε μέρη ξένα. Δεν είναι λίγες οι φορές λοιπόν που διαπιστώνω πως πολλοί φίλοι του πόκερ δεν αναφέρουν καν την ασχολία τους μεταξύ παρεών και νεοσύστατων κοινωνικών ομάδων για να μην χαρακτηριστούν αρνητικά. Προσωπικά έχοντας αντιμετωπίσει το θέμα τα τελευταία 7 χρόνια έχω καταλήξει πώς πολύ μεγαλύτερη σημασία έχει να μεγαλώνει ο online λογαριασμός μου, παρά το τι γνώμη έχει ο διπλανός μου. Άσχετα που στο τέλος καταλήγουμε να μιλάμε συνεχώς για αυτό!
Έχοντας ξεκινήσει την… επαγγελματική μου σταδιοδρομία στα τραπέζια του Blackjack στο τοπικό καζίνο, αντιμετώπισα από πρώτο χέρι τη χειρότερη μορφή του παραπάνω φαινομένου. Εάν υποθέτετε πως η ελληνική κοινωνία και κυρίως εκείνοι της μεγαλύτερης ηλικίας έχουν κακή γνώμη για όσους ασχολούνται με το πόκερ στο διαδίκτυο – άγνωστη λέξη η τελευταία μερικές φορές – δε φαντάζεστε την αντιμετώπιση απέναντι σε παίκτες καζίνο. Μόνο όταν μου απαγορεύτηκε η είσοδος στο καζίνο αποδέχθηκαν οι περισσότεροι, ακόμα και κοντινοί φίλοι, ότι πράγματι, είναι δυνατόν κάποιος να ζει από τον τζόγο ή τέλος πάντων να κερδίσει χρήματα.
Ευτυχώς με την εξάπλωση και πρόσβαση στο χώρο του πόκερ ακόμα και μέσω τηλεόρασης, η διείσδυση του πόκερ στα ελληνικά σπίτια διαρκώς μεγαλώνει κι έτσι μερικές φορές συναντούμε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από νέες γνωριμίες που κάνουμε στον κοινωνικό περίγυρο. Από εκεί που πριν μερικά χρόνια μας κοιτούσαν σαν εξωγήινους, πλέον ο περισσότερος κόσμος απαντά:
«Α, έχω δει στην τηλεόραση αργά το βράδυ, ασχολείσαι με αυτό;»
Και ξεκινά μια πολύωρη συνήθως κουβέντα γύρω από το παιχνίδι, προσπαθώντας να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες κι ότι όντως μπορεί κάποιος να ζήσει από αυτό το παιχνίδι αλλά κι από άλλα παιχνίδια που για τον υπόλοιπο κόσμο φαντάζει τζόγος. Πρέπει ωστόσο να είμαστε προσεκτικοί στις συζητήσεις και να μη δημιουργούμε ψεύτικες εντυπώσεις πώς το παιχνίδι είναι εύκολο ή ότι όλοι μπορούν να κερδίσουν χρήματα από το σπίτι τους.
«Το εύκολο χρήμα».
Παλαιότερα αλλά και κάποιες φορές πιο πρόσφατα είναι το πρώτο πράγμα που παίρνω σαν απάντηση. Δυστυχώς για αυτούς που μου το απευθύνουν έρχονται αντιμέτωποι με το εξής:
«Εάν είναι τόσο εύκολο, γιατί δεν το κάνουν όλοι, γιατί δεν το κάνεις κι εσύ;»
Οι απαντήσεις βέβαια ποικίλλουν από εκεί και πέρα, αλλά αρκεί που έστω και ένα μικρό ποσοστό θα αναρωτηθεί ακριβώς αυτό. Βεβαίως είμαι ο πρώτος που θα πω πως το πόκερ και η επιτυχία σε αυτό όπως και στον τζόγο είναι οτιδήποτε άλλο από εύκολο χρήμα. Είναι πραγματικά σαν μια ιδιωτική επιχείρηση. Έχω τόσο κεφάλαιο, το επενδύω, κάνω τις ανάλογες κινήσεις μου και τελικά στο τέλος του μήνα διαπιστώνω εάν επένδυσα σωστά. Δηλαδή εάν άνοιγα ένα μαγαζί και τελικά χρεοκοπούσε, γιατί όλοι θα ήταν με το μέρος μου και θα με συμπαραστέκονταν – «είδες το καημένο παιδί, με την κρίση, δυσκολεύτηκε» – ενώ αν βγω και πω ότι τα έχασα όλα στο πόκερ, θα με κοιτάξουν όλοι με μισό μάτι λέγοντας με έπαρση «έτσι είναι, τζόγος, του τα λέγαμε»; Όπως σε μια επιχείρηση υπάρχουν τα λειτουργικά έξοδα, το αρχικό κεφάλαιο ως επένδυση και οι πιθανές πωλήσεις με το ανάλογο περιθώριο κέρδους, έτσι και στο πόκερ έχουμε το bankroll, το variance, το winrate και τους πελάτες να μας δίνουν τα χρήματά τους. Εμείς αποκαλούμε τους πελάτες ψάρια, αλλά όταν άλλοι αγοράζουν προϊόντα που μετά 10 μέρες έχουν 60% έκπτωση, δεν είναι κι εκείνοι με τη σειρά τους ψάρια;
Ο μόνος λόγος πια που συγκρατούμαι κατά την αναφορά σε πόκερ, χρηματιστήρια και στοιχήματα είναι όταν οι πολλοί κοντινοί φίλοι και συγγενείς με προετοιμάζουν και μου ζητάν να μην το αναφέρω κατά τις συναντήσεις με δικές τους οικογένειες ή φίλους. Είναι η μόνη δικαιολογία που πραγματικά βρίσκω αποδεκτή, καθώς δε θέλω να χαρακτηριστούν αρνητικά εκείνοι όταν δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο. Από εκεί και πέρα όπως λέει και το άσμα, σε όποιους αρέσουμε για τους άλλους δε θα μπορέσουμε. Κοιτάξτε τις δουλειές σας, βρείτε την ευτυχία που αναζητάτε και αφήστε τους άλλους να απορούν πώς τα καταφέρνετε.
