Τρία ήταν τα γεγονότα που απασχόλησαν την αθλητική και στοιχηματική κοινότητα χθες: ο αγώνας του ΠΑΟΚ με την Metalist, η black list που δημοσίευσε για μόλις 30 λεπτά η Ε.Ε.Ε.Π. και η συμφωνία για τα Λαχεία που πραγματοποιήθηκε υπό μεγάλη ένταση, όπως αναφέρουν ειδησεογραφικές ιστοσελίδες. Εμάς θα εξακολουθήσει να μας απασχολεί σήμερα και πάλι η black list, μιας και εν καιρώ θα αποτελέσει μπούσουλα για την πλήρη ρύθμιση της αγοράς του online τζόγου στην Ελλάδα – θέλω να πιστεύω.
Αφού εξηγήσαμε μέσες άκρες γιατί δημιουργήθηκε η λίστα αυτή κι αφού τονίσαμε πως παρόμοια τακτική ακολουθούν κι άλλες χώρες της Ευρώπης, αξίζει να αναφέρουμε δυο λόγια ακόμα για κάποιες από τις συνέπειες που προκάλεσαν τα χθεσινά δημοσιεύματα, αλλά και κάποιες γενικές παρατηρήσεις.
402 ιστότοποι που προσφέρουν υπηρεσίες τυχερών παιγνίων στην Ελλάδα χωρίς νόμιμη άδεια
Έτσι περίπου ήταν ο τίτλος του PDF που εμφανίστηκε για λίγη ώρα στη δοκιμαστική (beta) έκδοση της επίσημης ιστοσελίδας της Ε.Ε.Ε.Π.. Πλέον δεν είναι διαθέσιμη, όπως επίσης δεν είναι διαθέσιμη γενικά η beta έκδοση του site από χθες το απόγευμα για άγνωστο λόγο. Ενδεχομένως η μεγάλη επισκεψιμότητα να ήταν μια από τις αφορμές, ή ίσως να αλλάζουν ήδη την black list μετά τη σύγχυση που προκλήθηκε.
Η black list είναι σίγουρο πως θα ξαναεμφανιστεί στο site της Επιτροπής Εποπτείας κι Ελέγχου Παιγνίων. Άλλωστε αυτό είναι το νόημα, να δημοσιεύεται ανανεωμένη ώστε οι παίκτες να γνωρίζουν πού μπορούν να στοιχηματίζουν άφοβα.
Προσέξτε το «άφοβα». Είναι διάχυτος ο φόβος των παικτών μην τυχόν τους έρθει κάποιο ραβασάκι για πρόστιμο εάν πιαστούν να στοιχηματίζουν σε «παράνομη» εταιρία διαδικτυακού στοιχήματος. Κι όμως το «άφοβα» θα έπρεπε να αφορά το φόβο μην τυχόν στοιχηματίσουν σε εταιρία που δεν τους προστατεύει η Ε.Ε.Ε.Π.. Ας μην ξεχνάμε τον πρωταρχικό σκοπό για τον οποίο γίνεται όλη αυτή η ιστορία της νομοθετικής ρύθμισης του διαδικτυακού τζόγου στην Ελλάδα:
Να προστατευθούν οι παίκτες.
Ένα από τα άρθρα που είχε προκαλέσει πολλά αρνητικά σχόλια ήταν ένα κείμενό μου γιατί δεν πρέπει να στοιχηματίζετε στο ίντερνετ. Όλοι οι μάγκες κι επαναστάτες του καναπέ και του φραπέ ξεσηκώθηκαν τότε εκτοξεύοντας ύβρεις μέσω email, σχολίων και social media ότι τάχα δε θα τους απαγορεύσει κανείς που θα στοιχηματίζουν. Το έχουμε αυτό οι Έλληνες. Ωστόσο και πάλι σας παραπέμπω σε εκείνο το κείμενο, όπου αναφέρονται μερικές άσχημες εμπειρίες από το online στοίχημα, όπως τα κλεισίματα λογαριασμών, οι καθυστερήσεις στις αναλήψεις και ο περιορισμός των πονταρισμάτων. Καλώς ή κακώς αυτά γίνονται, καλώς η κακώς δεν είναι όλες οι εταιρίες αγγελούδια, καλώς ή κακώς δε ζούμε σε έναν ονειρικά πλασμένο κόσμο.
Η ρύθμιση της στοιχηματικής αγοράς λοιπόν έχει ως σκοπό να συμπεριλάβει υπό τη σκέπη της εκείνες τις εταιρίες που θα εναρμονιστούν με τους κανόνες που θα τεθούν. Υποθέτω ας πούμε πως εάν κάποια εταιρία μού κλείσει το λογαριασμό χωρίς δεύτερη κουβέντα, ή εάν έχω ένσταση για τη διευθέτηση ενός στοιχήματος, θα μπορώ να απευθυνθώ στην Ε.Ε.Ε.Π. και να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. Βέβαια δεν πρόκειται να φτάσει εκεί το θέμα. Πολύ απλά οι εταιρίες θα πρέπει να συμμορφωθούν με τους κανόνες που θα βάλει η Ε.Ε.Ε.Π. οπότε και θα μπορώ να στοιχηματίζω άφοβα, γνωρίζοντας πως θα πληρωθώ εγκαίρως, το ανήλικο παιδί μου δε θα μπορεί να στοιχηματίσει (ήδη είναι δύσκολο, αλλά…) και πως τα προσωπικά μου στοιχεία θα είναι πιο ασφαλή από ό,τι τώρα.
Αυτός θα έπρεπε να είναι ο φόβος των παικτών, για τον οποίο θα ανησυχούν. Αντί να δημοσιεύουν ιστορίες και παράπονα για εταιρίες πως τάχα αδικήθηκαν, σε μια σωστά και πλήρως ρυθμισμένη αγορά δε θα υπήρχε κανένα παράπονο. Δε θα υπήρχε καν ο φόβος μην τυχόν η εταιρία που στοιχηματίζω σήμερα, δεν υπάρχει αύριο. Κι ακόμα κι αν δεν υπάρχει, υπάρχει ο νόμος να με προστατεύει. Τέλεια.
Αντιθέτως οι παίκτες φοβούνται για τα πρόστιμα που προβλέπονται. Είναι σαν να λέμε πως φοβάμαι να μην πληρώσω πρόστιμο εάν περάσω με STOP, αλλά δε με απασχολεί τώρα εάν όλοι περνάν το STOP με χίλια αφού δεν υπάρχει πρόστιμο. Σε κάποια στιγμή όμως το κακό θα συμβεί και τότε θα τρέχω να γκρινιάζω γιατί ο άλλος πέρασε με STOP και τώρα δεν έχω αυτοκίνητο.
Όλα καλά μέχρι εδώ με τη ρύθμιση του online στοιχήματος. Όμως…
Γιατί υπήρξαν 402 ιστότοποι στην black list;
Επειδή οι εταιρίες που θα αιτηθούν για νόμιμη άδεια παροχής υπηρεσιών τυχερών παιγνίων στην Ελλάδα θα κληθούν να πληρώσουν φόρο. Και όπως ξέρουμε κανείς δε θέλει να πληρώνει φόρους (άλλο που θέλουμε καλύτερους δρόμους, καλύτερες υπηρεσίες προς τον πολίτη και ομορφότερες πόλεις). Ο φόρος αυτός ανέρχεται στο 30% επί των μεικτών κερδών που έχει μια εταιρία. Για να μην ξαναγράφουμε τα ίδια, δείτε αν τελικά ο ΟΠΑΠ και η bookmakers αντέχουν 30% φόρο.
Από τις εκατοντάδες ιστοσελίδες διαδικτυακού τζόγου λοιπόν ενδιαφέρθηκαν μόλις 24 μέχρι στιγμής. Ή πάνω κάτω 24. Οι υπόλοιπες αδιαφόρησαν. Κι έτσι φτάσαμε στις 402 της blacklist. Χώρια εκείνες που αποχώρησαν από την Ελλάδα, όπως για παράδειγμα η Betfair που εγκατέλειψε την Ελλάδα το Δεκέμβρη του 2012.
Ας πούμε τώρα ότι δεν προβλεπόταν ΚΑΘΟΛΟΥ φόρος. Αμαρτία! Τότε βέβαια πιθανόν να μην είχαμε καν black list! Γιατί να μην έρθουν ΟΛΕΣ οι εταιρίες και να συνεχίσουν να δέχονται Έλληνες στα «μαγαζιά» τους; Εντάξει, κάποιες δε θα συμφωνούσαν με κάποιους όρους που θα επέβαλλε η Ε.Ε.Ε.Π. οπότε και θα έμπαιναν στη μαύρη λίστα. Εδώ που τα λέμε όμως, και καλά θα πάθαιναν!
Είναι ωστόσο κατανοητό πως θα πρέπει να υπάρξει κάποιος φόρος. Δεκτό, εταιρία είσαι κυρία μου, έχεις ακούσει για το corporate tax; Ίσως εκεί που έχεις έδρα να είναι 0%, αλλά το τζάμπα πέθανε. Από την άλλη και το 30% από το πρώτο ευρώ ΜΕΙΚΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ ακούγεται υπερβολικό. Αν υποθέταμε πως σαν Ελλάδα χρεώναμε τις νόμιμες εταιρίες διαδικτυακού τζόγου με 10% φόρο ας πούμε. Τι θα γινόταν;
[quote type=»center»]Θα μιλούσαμε για white list 402 ιστότοπων και black list 24![/quote]
Και οι εταιρίες ευχαριστημένες και οι παίκτες ευχαριστημένοι. Ορίστε; Δε θα ήταν γεμάτα τα ταμεία του Κράτους; Μα τώρα στοχεύει σε 30% φόρο 24 μόλις εταιριών, ενώ σε εκείνη την περίπτωση θα καρπωνόταν το 10% 400 εταιριών! Κι αν νομίζετε ότι στις 24 ανήκουν οι πιο δημοφιλείς εταιρίες με τους μεγαλύτερους τζίρους στην Ελλάδα, ρίξτε μια ματιά στα στατιστικά της Ελληνικής στοιχηματικής αγοράς του 2011. Από τις 6 εταιρίες με τα μεγαλύτερα μερίδια αγοράς, μόλις δύο έχουν πάρει προσωρινή άδεια, με τη μία εξ αυτών με κάπως… παράπλευρο τρόπο.
Η δικιά μου άποψη λοιπόν είναι πως σωστά ρυθμίζεται η αγορά τυχερών παιγνίων στην Ελλάδα και σωστά θα δημοσιεύεται black list. Πιστεύω όμως ότι με ελαφρότερη φορολογία πιθανόν η black list να είχε πολύ λιγότερους ιστότοπους και οι Έλληνες παίκτες να αισθάνονταν περισσότερο ελεύθεροι. Επιπλέον δε θα είχαν απομακρυνθεί εταιρίες-κολοσσοί κι όλοι γνωρίζουμε πως ο υγιής ανταγωνισμός είναι πάντα προς το συμφέρον του καταναλωτή.
Η ανταπόκριση και οι μηχανορραφίες των online bookmakers
Από την άλλη πλευρά έχουμε τις εταιρίες, τους online bookmakers. Εξαρχής κάνω γνωστό πως είμαι εναντίον τους, όπως ήμουν εναντίον του καζίνο όταν έπαιζα blackjack. Δε γίνεται διαφορετικά, αφού για να κερδίσω ως παίκτης, πρέπει να χάσει ο bookmaker και το καζίνο. Μπορεί αν κερδίσω εγώ, να χάσουν άλλοι 90, αλλά οι εταιρίες και τα καζίνο δε φτιάχτηκαν ως κοινωφελή ιδρύματα. Σκοπός τους είναι να προσφέρουν υπηρεσίες ψυχαγωγίας και να αμοίβονται για αυτό. Εάν ήμουν bookmaker, πράγματι θα με ενοχλούσε ακόμα κι ένας να ήταν μακροχρόνια κερδισμένος από εμένα!
Η ιστορία είναι διαφορετική όσον αφορά τα ανταλλακτήρια στοιχημάτων, τα οποία μοιάζουν με τα χρηματιστήρια, όπως επίσης και με τις εταιρίες online πόκερ. Εκεί ισχύει «ο θάνατος μου, η ζωή μου» μεταξύ των παικτών. Εάν χάνω δε φταίει η εταιρία (εκτός αν έχει μεγάλες προμήθειες/rake), αλλά επειδή ο ανταγωνισμός είναι καλύτερος από εμένα.
Διαβάζω λοιπόν χθες πως στην black list της Ε.Ε.Ε.Π. συμπεριελήφθησαν ιστότοποι με κατάληξη .com, αλλά όχι το ίδιο όνομα σε .gr. Αυτό λέγεται πως διαχωρίζει τη νόμιμη από την παράνομη εταιρία, κι έτσι οι παίκτες είναι ασφαλείς όταν στοιχηματίζουν στο .gr. Προσέξτε, μιλάμε για ΑΚΡΙΒΩΣ την ίδια ονομασία πριν την κατάληξη.
Με απλά λόγια, έστω ότι είμαι εγώ ο ΤρέχαΓύρευεBet.com. Δέχομαι παίκτες από όλο τον κόσμο και λειτουργώ για χρόνια. Εξαιτίας των αλλαγών στην Ελλάδα, φτιάχνω το ΤρέχαΓύρευεBet.gr για το οποίο παίρνω άδεια αλλά όχι για το .com. Φυσικά παντού διαφημίζομαι ως «ΤρέχαΓύρευεBet». Ούτε com, ούτε gr. Και όταν βγαίνει η black list με το ΤρέχαΓύρευεBet.com μέσα, λέω πως φυσικά και δεν είμαστε στη λίστα, αφού το ΤρέχαΓύρευεBet.gr δεν περιλαμβάνεται.
Επίσης, έχω το ΖήτωΤοΤρέχαΓύρευεBet.com, το οποίο είναι στη black list. Μόνο που εκείνο δε με αφορά ως ΤρέχαΓύρευεBet, αφού το είχα μόνο για την προώθηση του brand name μου. Στο μεταξύ είχα και το ΤρέχαΓύρευεBetBlog.com για να γράφω τα νέα της εταιρίας, που κι αυτό είναι στη λίστα, αλλά… το καταλάβατε. Δε με αφορά επίσης, όσο το ΤρέχαΓύρευεBet.gr δεν είναι στη λίστα.
Κοροϊδευόμαστε μου φαίνεται. Αλλά η αλήθεια είναι ότι δικαιολογώ τους bookmakers. Προσπαθούν να ελιχθούν σε μια αγορά, που κανείς τελικά δεν ξέρει τι θα ισχύσει και πώς θα μοιάζει το στοιχηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα μετά μερικά χρόνια. Θα ισχύει ο 30% φόρος στα κέρδη επ’ άπειρον; Θα γίνουν μόνιμες οι 24 προσωρινές άδειες που έχουν δοθεί; Θα αποκτήσει και στην ουσία το μονοπώλιο του ιντερνετικού στοιχήματος ο ΟΠΑΠ; Θα επιτρέπονται οι ιστοσελίδες πόκερ και online καζίνο; Θα… Θα… Θα…
